Ո՞ւր քշում է ինձ խենթ քամին,

Պար եմ գալիս, հետը գնում

Թ՞ե հասնում է նա ամպերի`ն

Հետ եմ գալիս չ՜է չե՜մ գնում։




Ես առանց քեզ ուրիշ մի տե`ղ

Չունե՜մ հենման որևէ կետ,

Առանց իրար մեր սիրելու,

Չկ`ա իմաստ կյանքն ապրելու։




Ստեց քամին երբ խոստացա`վ

Վե՜ր, քեզ մոտ է ինձ հանելու

Ասա`ց իսկույն վեր բարձրացավ

Կարծեց հետն եմ սու՜ս գնալու։




Հետո տեսավ նա վերևի`ց

Բայց մտածեց վայր եմ ընկել,

Չ`կարծեց որ իր սուտ խաղի`ց

Շա՜տ վաղուց էի ուշքի եկել...