Տանել չեմ կարող այն սիրո պայքարը,որը հետզհետե նման է դառնում մուրացկանության։
Երբ չսիրվածը անհագ բերկրանքո`վ պիտի սեր խնդրի։ համբույր պիտ մուրա՜.. պիտի ամաչի ստրկությունից որ վար չ՝գլորվի։
Երբ թափառաշրջիկի պես պիտի թափառի՜ միայն նրա համա`ր որ սիրելիի ոտնահետքերո`վ նույն ճամփան սողա թեկուզ և դողա՜.... Թող տգեղ հնչի՜.... ու սեր կոչվածի ետևից անգամ նույն օդը շնչի՜ .....
Комментариев нет:
Отправить комментарий