Քո բացական պահ էլ տևի
Դարերով եմ ես կարոտում
Ասես մատնված լինեմ սովի
Թեպետ հացն էլ կուլ չի գնում։


Մերթ գոյության կռիվ տալիս
Ինքս ինձ եմ դատապարտում
Մերթ քո անունն հնչեցնելիս
Խենթի պես եմ կարոտ զգում...